donderdag 19 april 2012

Bijenkasten op ons tuincomplex !!!




Stien Bruinaars stuurde ons het volgende bericht:

Onlangs heb ik aan dhr. Jos Schoenmakers, bijenkenner, de volgende vraag voorgelegd:
Verschillende leden van ons tuincomplex vroegen hoe het stond met het plaatsen van de bijenkasten,waar ik het antwoord op schuldig moest blijven.
Dus bij deze: hoe en wanneer wilde je hier aan gaan beginnen, heb je al een datum in gedachten?
Hij gaf het volgende antwoord:
De bijenkolonies zijn net allemaal goed uit de winter gekomen. Ze hebben tijdens het mooie weer goed kunnen vliegen en veel stuifmeel binnengehaald. Ieder jaar krijgen wij het verzoek van een aantal fruittelers of zij onze volken kunnen huren voor de bestuiving en ook dit jaar gaan de bijen eerst met mooi weer op transport. Meestal blijven de bijen tot eind mei op het fruit staan en komen dan pas weer terug naar Rotterdam. Op dat tijdstip kunnen wij ook makkelijk alle kolonies plaatsen waar wij dat willen. Zo rond eind mei zullen er bij u op het tuincomplex twee volken gezet worden, maar voordat het zover is willen wij een mooie bijenstand bouwen. Hiervoor zijn alle voorbereidingen al gedaan. Heel misschien komen wij komend weekend de stand bouwen.

maandag 9 april 2012

Tuin in de branding....( i.m. Rudy Kousbroek)

Manumissio


Wat sneu dat er geen slavernij meer bestaat,Ach, waarom ben ik toch, voor alles te laat.

Dat denk ik terwijl ik, mijn tuin sta te spitten,
En precair op een ladder, mijn kas sta te witten;

Ach, waren dit graven. Het werk van slaven.
Mijn rozenheg snoeien, de bladluis uitroeien,
De paadjes aanharken en woelmuizen vangen En hun eigenaar loven met vrolijke zangen.

Dahlia's scheuren, onkruiden wieden

En uit dankbaarheid mij hun dochters aanbieden

O, wat zou ik beminnen; een tuin vol slavinnen.

Maar daar is op mijn leeftijd niet meer aan te beginnen

Mijn tijd is de huidige

en helaas niet de vorige.
Mijn tuin is de eigenaar.



Op 4 april 2010 overleed de Nederlandse schrijver en essayist Rudy Kousbroek. Hij was 80 jaar. Onder het pseudoniem Jan Salie schreef hij in het geniep, samen met andere auteurs, jarenlang tuingedichten in het blad van het Amsterdamse volkstuincomplex Nieuw Vredelust. Een keuze uit deze jarenlange geheime productie verscheen in 2007 onder de titel: Tuin in de branding. (Manumissio= vrijlating als slaaf)


Stien Bruinaars

zondag 1 april 2012

Plantenmarkt Wellantcollege



Het Wellantcollege, een 'groene' VMBO school organiseert een plantenmarkt:


-op woensdag 25 april 2012

-van 14.30 tot 17.30 uur

-aan de Bosdreef 111 te Rotterdam.


Kijk hier voor meer informatie en voor de bestellijst en prijslijst.


Hartstochtelijk liefdesspel eindigt in drama!




Dhr H. Gels heeft een verklaring voor de stank in zijn tuin en daarbij ook het hoe en waarom hiervan:

"Vanavond, toen Sonja de laatste restjes onkruid uit de perken aan het wieden was kreeg ze knikkende knieën van de schrik . Er lag een enorme vis in de bosjes. Geen opblaasdolfijn of zo maar een echte van zo'n 60cm. We wisten niet hoe hij daar kwam, zo'n metertje of 6 van de sloot vandaan. Maar wat we wel wisten, was dat hij zo dood als een pier was en al behoorlijk in staat van ontbinding. Hij verspreidde een enorme stank. Die roken we al enkele weken en wisten telkens niet waar die vandaan kwam. Gelukkig konden we met het opruimen van die karper een einde maken aan het stankprobleem. Maar de vraag waar dat beest vandaan kwam zo ver van de sloot bleef me bezig houden. Gelukkig is mijn zwager een soort karperoloog, dus hem maar eens even gevraagd waarom deze zware jongen het water voor land verruild had. Zijn verklaring was de volgende:

Karpers beginnen in het voorjaar als het water richting 18ºC gaat te paaien. Ze springen dan, dol van het minnespel, boven het water uit en buitelen over elkaar heen. Een paar weken geleden toen het zo lekker warm was heb ik inderdaad veel geplons gehoord in de sloot. Vooral omdat het water daar erg ondiep is, is die temperatuur natuurlijk zo bereikt. Mijn zwager vermoedt dat deze jongen een beetje te enthousiast is geweest, waardoor hij tijdens het liefdesspel op het droge is beland. Klapperend met zijn krachtige staart heeft hij zich terug in de sloot proberen te werken. Echter het noodlot lijkt hem in tegenovergestelde richting gestuurd te hebben. Arm dier. Het zal je maar gebeuren: Een stevige vrijpartij eindigend in de verstikkingsdood. Ik was er een beetje beduusd van. Sonja niet. Zij concludeerde dat kerels zich nu eenmaal altijd en overal moeten uitsloven om bij de vrouwtjes in het gevlei te komen. "Dat krijg je ervan. Hij moest natuurlijk laten zien dat ie het hoogste boven het water kon springen". Meer compassie met de vis zat er niet in. Ik ben blij dat ik geen karper ben!"

Teken in de tuin !!



Een stukje van Dhr. W. Schiereck

Afgelopen weekend ontdekte ik na het werken in de tuin een teek op mijn arm.
Gelukkig ontdekte ik deze al snel en heb ik de teek met een tekentang weer kunnen verwijderen.
Bij deze dus de waarschuwing dat er (weer) teken actief zijn en er extra op te letten.
Voor het gevaar van tekenbeten zie http://www.lymenet.nl/info/preventie-tekenbeet-en-lyme.htm
Overigens de eerste keer in vier jaar dat ik in de tuin een teek aantrof.

Tuinieren is goed tegen stress!!!


Het is nu ook wetenschappelijk aangetoond: tuinieren is goed tegen stress. In een artikel gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Health Psychology ( juni 2010) worden de resultaten besproken van een experiment van Wageningen University onder 30 leden van de Volkstuinvereniging Amstelglorie in Amsterdam. Een Nederlandstalig verslag van dit onderzoek is te vinden in het Alterra-rapport Natuur,stress,en cortisol.

Er werd eerst flink wat spanning opgewekt door middel van een stressvolle computertaak. Na deze taak ging de helft van de tuinders een halfuur buiten aan de slag in de eigen volkstuin, de andere helft mocht binnen in het eigen huisje lezen in niet-groene tijdschriften. Metingen va het cortisolgehalte in het speeksel wezen uit dat de hoeveelheid stresshormonen bij de schoffelaars veel sterker was afgenomen dan bij de lezers. De tuinders voelden zich ook veel beter dan de lezers.



Met dank aan Stien Bruinaars